W święto Chrztu Pańskiego wciąż powraca pytanie: Po co chrzcić dzieci? Przekonanie, że dziecka nie należy chrzcić w wieku niemowlęcym, lecz decyzję o przyjęciu sakramentu pozostawić jemu samemu, gdy dorośnie, jest wciąż dość powszechne. Niektórzy rodzice, nieświadomi wiary, ale wierzący, uważają, że wszystkie religie są równe, dlatego nie chcą odbierać dziecku możliwości dokonania wyboru religii, którą ono samo postawi najwyżej po osiągnięciu wieku dojrzałości. Nie brakuje też rodziców przekonanych, że niesprawiedliwie jest narzucać więzy życia chrześcijańskiego komuś, kto nie jest tego świadomy. Czy chrzest dzieci ma więc sens? Dziecko zostaje ochrzczone na mocy wiary Kościoła, reprezentowanej przez wiarę jego rodziców. Przyjmując chrzest i stając się w ten sposób członkiem Kościoła, dziecko otrzymuje te wszystkie łaski, które Bóg dał swojemu Kościołowi i których ciągle udziela. Katechizm Kościoła Katolickiego uczy:
„Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania: «Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie»” (n. 1213).
„Dzieci, rodząc się z upadłą i skażoną grzechem pierworodnym naturą, również potrzebują nowego narodzenia w chrzcie, aby zostały wyzwolone z mocy ciemności i przeniesione do Królestwa wolności dzieci Bożych, do którego są powołani wszyscy ludzie. Czysta darmowość łaski zbawienia jest szczególnie widoczna przy chrzcie dzieci. Gdyby Kościół i rodzice nie dopuszczali dziecka do chrztu zaraz po urodzeniu, pozbawialiby je bezcennej łaski stania się dzieckiem Bożym” (n. 1250).
„Chrzest jest narodzeniem do nowego życia w Chrystusie. Zgodnie z wolą Pana jest on konieczny do zbawienia, tak jak Kościół, do którego chrzest wprowadza” (n. 1277).
W pytaniu o potrzebę i sens chrztu dzieci zawsze zawarta jest prawda o wielkiej odpowiedzialności za chrześcijańskie wychowanie dziecka. Odpowiedzialność ta spoczywa zarówno na rodzicach, jak i na chrzestnych, którzy nie mogą przyjmować wyłącznie roli sponsorów, być tymi od prezentów. Każdy chrzest dziecka jest okazją do ponownego odkrycia piękna bycia ochrzczonymi, życia w wielkiej Bożej rodzinie. A życie w takiej rodzinie zawsze zobowiązuje do dzielenia się wiarą. >>n